Potrafią zmieniać formę z wężowatej na kulistą, posiadają umiejętność oszukiwania układu odpornościowego, są oporne w leczeniu, ciężko je wykryć w badaniach i sieją zniszczenie całego organizmu, doprowadzając między innymi do chorób autoimmunologicznych i depresji. Poznaj bliżej krętki borrelii.

Bakterie borrelii są bardzo rozwiniętymi mikroorganizmami. Posiadają wiele cech przypominających biologiczny cud. Są bardziej złożone niż inne bakterie, jak np. spokrewnione z nimi krętki kiły.

 

Oto, co powinniśmy o borrelii burgdorferi :

1. Bakterie borrelii posiadają specjalne "czytniki", dzięki którym pobierają informacje o układzie odpornościowym żywiciela. Nazywają sie one plazmidy i mają owalny kształt. Znajdują sie na ścianie komórkowej bakterii. Jest ich 21. Każdy z nich jest wyposażony we własne geny. Takiego "wyposażenia" nie znajdziemy w żadnej innej bakterii. Dodatkowo owe "czytniki" mogą przekazywać informacje dotyczącą odporności na leki, dzięki czemu stają oporne na leczenie.

2. Bakterie borrelii są bardzo ruchliwe. W ciągu kilku dni mogą przewędrować przez cały organizm, w ciągu 10 dni potrafią przekroczyć barierę krew-mózg. Wwiercają się jak korkociąg we wszystkie tkanki ciała, oczy, stawy, wątrobę, śledzionę, naczynia włosowate i inne.

3. Potrafią ulokować sie w bardzo głęboko położonych tkankach, gdzie unikają działania leków a także krwinek białych (np. w mózgu).

4. Potrafią oszukiwać układ odpornościowy, tak, by nie traktował ich jako wroga. Służy im do tego kilka mechanizmów. Pierwszy z nich: replikują (kopiują) w tym celu fragmenty swoich genów i wypuszczają je do organizmu żywiciela. Tworzą więc swojego rodzaju wabiki odwracające uwagę układu odpornościowego. Drugim mechanizmem jest umiejętność zmiany cząsteczek swojej powierzchni na wzór cząsteczek organizmu żywiciela. Maskują sie jak kameleony. Jeśli jednak układ odpornościowy rozpozna w nich wroga to może dojść do sytuacji niszczenia własnych tkanek i powstania chorób autoimmunologicznych, np. przykład niszczenia chrząstki lub osłonek mielinowych. Innym mechanizmem jest umiejętność zniszczenia komórek odpornościowych (limfocytów B) i wykorzystanie ich powłoki jako swoistego przebrania, dzięki czemu stają się nierozpoznawalne dla układu immunologicznego. Proces przebiega dokładnie w ten sposób, że bakteria wwierca sie w komórkę limfocytu, wchodzi do środka, niszczy jądro i zabiera powłokę tej komórki używając jej jako wspomnianego przebrania czy tez maski. Kolejnym mechanizmem jest posiadanie specjalnej śluzowej powłoki, dzięki której bakteria jest niewidoczna dla limfocytów T.

5. Jednym z najbardziej zadziewających właściwości bakterii borrelii jest umiejętność zmiany kształtów w zależności od warunków. Normalnym kształtem jest postać wężykowata przypominająca korkociąg. Jeśli jednak podawane są leki to bakterie potrafią odrzucić ściany komórkowe i przybrać kształt kulisty. Jest to tak zwana forma L. Nie jest ona rozpoznawana przez układ odpornościowym! Trzecią formą są cysty - czyli postać "otorbielona", obudowana. Bakteria potrafi sie otorbielić w ciągu jednej minuty i w takim kokonie przetrwać w uśpieniu wiele miesięcy a nawet lat.
6. Bakterie borrelii nie da sie wyhodować w warunkach laboratoryjnych. Ciężko je przez to zbadać. Alternatywną metodą diagnostyki jest test biorezonansem określający częstotliwości bakterii borrelii w organizmie oraz siłę sygnału świadczącą o stopniu zakażenia.